Geneza i historia modelu Diablo SV
Model Lamborghini Diablo SV został po raz pierwszy zaprezentowany w 1995 roku jako ulepszona wersja flagowego supersamochodu włoskiego producenta. SV w nazwie oznacza "Super Veloce", co po włosku znaczy "Super Szybki". Diablo SV było bezpośrednią kontynuacją modelu Diablo, który zadebiutował na rynku w 1990 roku.
W stosunku do poprzedniej wersji Diablo, model SV otrzymał szereg modyfikacji mających na celu poprawę osiągów i prowadzenia. Najważniejsze zmiany objęły silnik, zawieszenie, hamulce oraz aerodynamikę nadwozia. Dzięki temu Diablo SV stał się jeszcze szybszym i bardziej wyczynowym samochodem.
Produkcja modelu SV była ograniczona. Łącznie wyprodukowano zaledwie 337 egzemplarzy z czego 59 trafiło na rynek amerykański. Wersja dla USA różniła się nieco mocniejszym silnikiem. W Europie auto napędzała jednostka o mocy 530 KM, natomiast w USA było to 575 KM.
Premiera i dane produkcyjne
Oficjalna premiera Lamborghini Diablo SV miała miejsce podczas targów motoryzacyjnych w Genewie w 1995 roku. Produkcja trwała 2 lata - od 1995 do 1997 roku. Cena podstawowa w momencie debiutu wynosiła ponad 215 tysięcy dolarów.
Koniec produkcji
W 1999 roku Diablo SV zostało zastąpione przez model Diablo VT. Ostatnie egzemplarze SV z taśmy produkcyjnej zjechały w 2001 roku. Dzisiaj Diablo SV uznawane jest za klasyczne i poszukiwane auto kolekcjonerskie.
Stylistyka i design Lamborghini Diablo SV
Pod względem stylistycznym Lamborghini Diablo SV stanowiło rozwinięcie założeń pierwszego Diablo. Charakterystyczna, agresywna sylwetka została jednak wzbogacona o nowe detale i elementy aerodynamiczne mające poprawić prowadzenie przy dużych prędkościach.
Nadwozie
Nadwozie otrzymało przetłoczenia na błotnikach oraz poszerzone, wloty powietrza po bokach. Tylny zderzak zyskał większy spojler z włókna węglowego. Z przodu zamontowano masywny splitter również wykonany z włókna węglowego. Te elementy zapewniały lepsze docisk aerodynamiczny przy dużych prędkościach.
Rama nośna Diablo SV powstała ze stopów aluminium i stali nierdzewnej. Karoseria wykonana była z włókna węglowego. Dzięki temu auto ważyło tylko 1590 kg mimo swoich rozmiarów. Długość Diablo SV wynosiła 4610 mm, szerokość 2040 mm, a wysokość 1110 mm.
Wnętrze
We wnętrzu zastosowano wysokiej jakości materiały. Fotele pokryte były skórą, a elementy wykończeniowe alcantarą. Deska rozdzielcza otrzymała dodatkowe wskaźniki obrotów silnika i ciśnienia doładowania. Standardem była klimatyzacja oraz elektryczne podnoszenie szyb.
Felgi
Lamborghini Diablo SV jeździło na specjalnie zaprojektowanych 18-calowych felgach OZ Racing z lekkich stopów. Przód otrzymał opony 235/40 ZR18, a tył 295/30 ZR18. Felgi wyróżniały się charakterystycznym wzorem.
Silnik, osiągi i dane techniczne
Silnik V12
Napęd modelu Diablo SV stanowiła jednostka V12 umieszczona centralnie z przodu. Był to 6-litrowy silnik o oznaczeniu fabrycznym Tipo 133C. W porównaniu do poprzedniej wersji Diablo zmodyfikowano układ dolotowy, wydechowy, zmieniono stopień sprężania i zastosowano inne sterowanie.
Wersja europejska
W europejskiej odmianie Diablo SV silnik osiągał moc maksymalną 530 KM przy 7100 obr./min. Maksymalny moment obrotowy wynosił 605 Nm przy 5500 obr./min. Była to znacząca poprawa w stosunku do pierwszego Diablo o mocy 492 KM.
Wersja amerykańska
Amerykańska wersja charakteryzowała się jeszcze mocniejszym silnikiem o mocy 575 KM przy 7100 obr./min oraz momencie 620 Nm przy 5500 obr./min. Różnice wynikały ze zmodyfikowanego układu wydechowego.
Osiągi
Dzięki mocnemu silnikowi V12, niewielkiej masie i aerodynamicznej sylwetce, Lamborghini Diablo SV osiągało znakomite osiągi jak na ówczesne czasy:
- Przyspieszenie 0-100 km/h w 3,9 s
- Prędkość maksymalna 325 km/h (wersja EU) / 336 km/h (wersja US)
Auto potrafiło pokonać 1/4 mili w czasie poniżej 12 sekund. Dla porównania pierwsze Diablo rozpędzało się do 100 km/h w 4,5 sekundy.
Wnętrze i wyposażenie
Deska rozdzielcza i systemy pokładowe
Kokpit Lamborghini Diablo SV nastawiony był na kierowcę. Charakterystyczna była pochylona kierownica wykonana z drewna. Zegary umieszczone za kierownicą posiadały dodatkowy obrotomierz i wskaźnik ciśnienia doładowania.
Środkowa konsola skierowana była w stronę kierowcy. Dominował tu duży wyświetlacz systemu audio. Poniżej znajdowały się przyciski sterowania klimatyzacją. Cała deska pokryta była wysokiej jakości materiałami.
Fotele i schowki
Fotele pokryto skórą i alcantarą. Standardowo montowano fotele kubełkowe z logo Lamborghini na zagłówkach. Kierowca miał do dyspozycji elektryczną regulację. Z tyłu znajdowała się niewielka półka bagażowa.
